De Pauw: Pionier - część I

Gommar De Pauw przychodzi na świat 11 października 1918 roku w Stekene, Belgia. Jego ojciec jest wydawcą gazety.

Na uczelni św. Mikołaja w Belgii uzyskuje magna cum laude w klasycznych naukach humanistycznych. Następnie wstępuje do diecezjalnego seminarium w Ghent, Belgia. Podejmuje studia filozoficzne i teologiczne. Podczas Drugiej Wojny Światowej służy jako medyk w 9-ym belgijskim pułku piechoty. Bierze udział w kampaniach w Belgii, Holandii oraz Francji. Podczas bitwy o Dunkirk zostaje wzięty do niewoli. Ucieka z więzienia i powraca do seminarium.

Za specjalnym pozwoleniem Stolicy Apostolskiej, 12 kwietnia 1942 roku zostaje wyświęcony na kapłana w wieku 23 lat. Z pozwolenia Piusa XII zostaje najmłodszym na świecie kapłanem. Sakrament kapłaństwa przyjmuje 38 mężczyzn. Udziela go biskup Honoré Coppieters.

De Pauw: pierwszy rząd, czwarty od prawej / 1942

Swoją pierwszą Uroczystą Mszę Świętą celebruje 14 kwietnia. W tym samym kościele Świętego Krzyża w którym został ochrzczony i przyjął Pierwszą Komunię.

Podejmuje studia na Katolickim Uniwersytecie w Louvain. Realizuje trzyletnie kursy Prawa Kanonicznego, Teologii Moralnej oraz Historii Kościoła. Do tego jednoroczne kursy Prawa Cywilnego, Ekonomii Społecznej, Prawa Międzynarodowego oraz Archeologii. Uzyskuje kilka tytułów naukowych.

Rektorem Uniwersytetu jest biskup Honoré Van Wayenbergh - bohater ruchu oporu z Drugiej Wojny Światowej. Biskup wkrótce zostaje bliskim przyjacielem księdza De Pauw.

Zimą 1943 roku Belgia jest okupowaną przez Niemców. Ksiądz Gommar jest zmarznięty i głodny. Ucieka. Ciąży na nim wyrok śmierci przez rozstrzelanie. Powód - to co niemieccy Naziści uznali za "pomoc nieprzyjacielowi". 9 października 1943 roku, ksiądz De Pauw po raz pierwszy w życiu udzielił Ostatniego Namaszczenia. Dwóm umierającym. Zestrzelonym nad Wschodnią Flandrią. Brytyjskim lotnikom.

Uchodzi z życiem.

Jako kapelan, wraz z 1 Polska Dywizją Pancerną wyzwala Północną Belgię oraz Południową Holandię. 17 grudnia 1946 roku otrzymuje polskie odznaczenie - Krzyż Honoru.

ks. Grommar otrzymujący Krzyż Honoru

Podczas corocznej parady z okazji Dnia Pułaskiego, jako "wybitny gość", 2 października 1949 roku otrzymuje mundur kapelana Polskich Sił Zbrojnych.