Od redakcji: nie podzielamy niektórych opinii księdza Gommara.
Absolutnie nikt nie ma prawa oskarżyć go o bycie w tamtych latach
"sedewakantystą". To, że słowa, które ksiądz Gommar wypowie w tej
i kolejnych częściach, pochodzą od osoby mającej tak dobre mniemanie o
Janie XXIII i Pawle VI, tylko dodaje wagi jego argumentom.
I wtedy przyszedł rok 1962, wraz z papieżem Janem XXIII zajmującym Tron Piotrowy. "Dobry Papież Jan." Kościół nigdy nie znał papieża, który byłby bardziej tradycyjny w doktrynie i liturgicznych poglądach niż dobry papież Jan XXIII, który jest teraz wykorzystywany, w celu usprawiedliwienia potworności, których nienawidził i których nigdy nie autoryzował. Ponieważ, gdy dobry papież Jan XXIII zwołał Ekumeniczny Sobór na 11 października, niektórzy z jego doradców powiedzieli mu, że popełnił błąd zwołując sobór, który nie będzie "wesołym spotkaniem, trwającym kilka tygodni", podczas, którego spotkają się biskupi ze wszystkich stron całego świata, wymienią trochę uprzejmości i wspólnie zadeklarują światu, że Kościół Katolicki, niezmieniony w swoich fundamentalnych doktrynach, teraz chce dokonać kilku adaptacji, w kilku nieistotnych, zewnętrznych kwestiach. Gdy powiedziano mu, na przykład, że pierwszy atak modernistów zostanie skierowany przeciwko tradycyjnej łacińskiej liturgii, papież Jan XXIII, który, gdy była taka potrzeba, brał na siebie odpowiedzialność, zwołał wszystkich kardynałów żyjących w Rzymie i tych wszystkich w rozsądnej odległości, i rozkazał im stawić się w Rzymie 22 lutego 1962 roku - osiem miesięcy przed rozpoczęciem Soboru Watykańskiego.
I najbardziej uroczyście, osobiście opuszczając Watykan, by udać się do grobu św. Piotra w Rzymie i stanąć na jego szczycie, z kardynałami stojącymi obok niego i dziesiątkami biskupów tuż pod nim, papież Jan, w formie apostolskiej konstytucji, która jest najwyższą formą papieskiej interwencji, zaraz za nieomylną definicją dogmatyczną, zadeklarował, że nikt i nic - ani sobór, ani biskup - nie może tknąć tradycyjnej łacińskiej liturgii.Wyszedł i 22 lutego, w święto Katedry św. Piotra (dlatego wybrał ten dzień), konstytucją “Vitrum Sapientia,” jasno stwierdził, że nie były to puste słowa.
"W pełnej świadomości Naszego urzędu oraz Naszego autorytetu, stwierdzamy i rozkazujemy ad Perpetuam Rei memoriam - na wieczność". "Chcemy i rozkazujemy, aby ta Nasza konstytucja pozostała umocniona i ratyfikowana pomimo czegokolwiek przeciwnego..."
I ta konstytucja stwierdziła, że Łacina ma pozostać w liturgii i że biskupi mają obowiązek postarać się o to, aby nikt pod ich władzą nie pracował nad usunięciem łaciny z liturgii albo ze studiów przygotowujących do kapłaństwa w naszych seminariach. Miało to miejsce 8 miesięcy przed otwarciem Soboru Watykańskiego. I papież jasne stwierdził, że było to ad Perpetuam Rei memoriam "ma wieczną rzeczy pamiątkę, ma to pozostać, w pełni Naszego autorytetu podejmujemy tą decyzję". I całkiem jasno stwierdził dlaczego: "Powszechna religia wymaga powszechnego języka".
I to w tym roku, 1962, narodziła się w Stanach Zjednoczonych schizmatycka, heretycka, soborowa sekta. Dlaczego? Ponieważ pomimo wyraźnej, uroczystej przysięgi papieża Jana XXIII, większość amerykańskich biskupów odmówiła posłuszeństwa. Byłem tam wówczas na fakultecie. I otrzymałem od biskupa w Baltimore instrukcje, by nie wdrażać konstytucji z Rzymu. To wtedy zrezygnowałem.
I to tego dnia większość naszych biskupów automatycznie ekskomunikowała samych siebie od naszego Kościoła rzymskokatolickiego! Teraz próbują grozić mi ekskomuniką. Uznałbym to za wielki zaszczyt, być nielegalnie ekskomunikowanym przez ludzi, którzy zostali ekskomunikowani pięć lat temu. Dlaczego? Ponieważ instrukcja, którą wysłali do ludzi takich jak ja, brzmiała: "Nie zwracajcie uwagi na tego starego..." Nie zacytuję jak nazwali dobrego, starego papieża Jana. "Nie zwracajcie uwagi. Poczekamy aż sobór się zbierze i szybko pozbędziemy się tej łacińskiej liturgii. Tylko poczekajcie."
Teraz, panie i panowie, wciąż żyjemy w Kościele, który wierzy w swój Kodeks Prawa Kanonicznego. I jeżeli wierzycie papieżowi Pawłowi VI, a my wciąż wierzymy, wtedy Kanon 2332 naszego Kodeks Prawa Kanonicznego czyni to tak oczywistym.
"Każdy i wszyscy, jakiejkolwiek pozycji lub rangi, król, biskup, czy kardynał, który odwołuje się od praw, dekretów, lub poleceń panującego biskupa Rzymu do soboru powszechnego, jest podejrzany o herezję i zaciąga automatyczną ekskomunikę."
I następny Kanon. "Osoby, które pośrednio lub bezpośrednio zapobiegają wykonaniu ustaw wydanych przez Stolicę Apostolską zaciągają automatyczną ekskomunikę." Kanon 2333.
I nie trzeba być Doktorem Prawa Kanonicznego by zrozumieć ten język.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz