Trzydziestolecie Kodeksu z 1983 roku

                            foto: histmag.org

Skąd Nowy Kodeks. Jego duch.

"...myśl nasza ulata do owego dnia 1959 r., kiedy nasz Poprzednik Jan XXIII po raz pierwszy ogłosił podjęty przez siebie zamiar zreformowania obowiązującego zbioru praw kanonicznych, który został ogłoszony w r. 1917 w uroczystość Zesłania Ducha Świętego." "...reforma Kodeksu Prawa Kanonicznego wydała się po prostu pożądana i wymagana przez sam Sobór, który najwięcej swojej uwagi poświęcił Kościołowi.""Dlatego nowy Kodeks, który dziś zostaje opublikowany, wymagał koniecznie uprzedniego dzieła Soboru i chociaż razem z owym zgromadzeniem soborowym został zapowiedziany, idzie w czasie po nim, ponieważ prace dla jego dokonania podjęte, skoro powinny opierać się na Soborze mogły być zaczęte nie wcześniej niż po jego zakończeniu.""Gdy teraz zważymy naturę prac, które poprzedziły promulgację Kodeksu, jak też sposób, w jaki zostały dokonane, zwłaszcza za pontyfikatów Pawła VI i Jana Pawła I i aż do dziś, to trzeba przede wszystkim jasno ukazać, że prace te zostały przeprowadzone w duchu wybitnie kolegialnym; dotyczy to nie tylko zewnętrznej kompozycji dzieła, lecz także odnosi się do substancji ustalonych praw.""...jesteśmy świadomi, że ten Kodeks, gdy chodzi o materię, wyraża w sobie kolegialną troskę o Kościół wszystkich naszych braci w biskupstwie; co więcej, jakby na podobieństwo Soboru, ten Kodeks powinien być uważany za owoc kolegialnej współpracy, który powstał z wysiłku biegłych ludzi i instytucji, zebranego w jedno przez cały Kościół.""...w Kodeksie chodzi raczej o to, aby rodził taki porządek społeczności kościelnej, który - przyznając główne miejsce miłości, łasce i charyzmatom...""Narzędzie, jakim jest Kodeks, w pełni zgadza się z naturą Kościoła jaką zwłaszcza przedstawia nauka Soboru Watykańskiego II brana w całości, z szczególnym uwzględnieniem jego doktryny eklezjologicznej. Zatem w jakiś sposób ten nowy Kodeks może być pojmowany jako wielki pas transmisyjny przenoszący na język kanonistyczny tę doktrynę, mianowicie soborową eklezjologię"

"...cecha, dzięki której Kodeks jest uważany jakby za dopełnienie nauki przez Sobór Watykański II przedstawionej, w szczególny sposób gdy chodzi o dwie konstytucje: dogmatyczną i pastoralną."

"Stąd wynika, że fundamentalna racja nowości, która nigdy nie odstępując od tradycji ustawodawczej Kościoła, znajduje się w Soborze Watykańskim II, zwłaszcza gdy chodzi o jego doktrynę eklezjologiczną, i także stanowi rację nowości w nowym Kodeksie."

"Z elementów zaś, które wyrażają prawdziwą i własną naturę Kościoła, zwłaszcza te powinny być uwzględnione: doktryna, w której Kościół jest przedstawiony jako Lud Boży (KK 2), a władza hierarchiczna jako służba (KK 3), a ponadto doktryna, która ukazuje Kościół jako Wspólnotę i ustala wzajemne relacje, które powinny zachodzić między Kościołem partykularnym i powszechnym oraz między kolegialnością i prymatem; także doktryna, według której wszyscy członkowie Ludu Bożego, w sposób sobie właściwy, partycypują w potrójnym zadaniu Chrystusa, mianowicie kapłańskim, prorockim i królewskim, do której to doktryny dochodzi także wszystko, co dotyczy obowiązków i praw wiernych, a szczególnie osób świeckich; wreszcie troska Kościoła o ekumenizm."

"Jeśli przeto Sobór Watykański II ze skarbca Tradycji wydobył stare i nowe, a jego nowość zawiera się w tych i innych elementach, staje się oczywiste, że Kodeks tę samą cechę wierności w nowości i nowości w wierności odnosi do siebie i do niej jest dostosowany wedle sobie właściwej materii i szczególnego sposobu mówienia."

"Nowy Kodeks Prawa Kanonicznego ukazuje się w tym czasie gdy biskupi całego świata nie tylko postulują jego promulgację, lecz nawet usilnie i gwałtownie się jej domagają."

"...należy życzyć, aby nowe kanoniczne ustawodawstwo stało się skutecznym instrumentem, z którego pomocą Kościół będzie mógł się urzeczywistniać według ducha Soboru watykańskiego II"

Sacrae Disciplinae Leges, styczeń 1983
tekst konstytucji: vatican.va, tłumaczenie: opoka.org.pl, nagłówki od redakcji

Czy Nowy Kodeks jest dokumentem wiążącym?

"...promulgując dziś Kodeks, w pełni jesteśmy świadomi, że ten akt od naszej władzy pochodzi i posiada naturę prymatu..."

"...aby radość i pokój ze sprawiedliwością i posłuszeństwem polecały ten Kodeks i - co jest nakazane przez głowę - było zachowane w ciele."

"Zatem ufni w pomoc łaski Bożej, wsparci autorytetem świętych Apostołów Piotra i Pawła, opierając się na pewnej wiedzy oraz na zdaniu biskupów całego świata, którzy z nami w duchu kolegialnym współpracowali, najwyższą - jaką mamy - władzą, tą naszą konstytucją, ważną na przyszłość, obecny Kodeks, tak jak jest sporządzony i przejrzany, promulgujemy i polecamy, aby miał odtąd moc prawa dla całego Kościoła łacińskiego, i wszystkich, których to dotyczy, trosce i pilności przekazujemy do zachowywania. Aby zaś wszyscy te przepisy mogli poznać i zrozumieć, zanim zostaną wprowadzone w życie postanawiamy i nakazujemy, aby one moc obowiązującą otrzymały od pierwszego dnia Adwentu 1983 r. Bez względu na jakiekolwiek przeciwne zarządzenia, postanowienia, przywileje, nawet wymagające specjalnej i osobnej wzmianki, jak również na przeciwne zwyczaje."

.Sacrae Disciplinae Leges, styczeń 1983
tekst konstytucji: vatican.va, tłumaczenie: opoka.org.pl, nagłówki od redakcji

Nie podzielamy dziwnej opinii jakoby Arcybiskup Lefebvre w jakiś niepojęty sposób, stał się nagle jedynym człowiekiem doskonałym i nieomylnym, mającym pełnię mądrości oraz słuszność w sprawach kościelnych. Poniżej odpowiedź na sławetne pytanie: "Co na to Lefebvre"?

"Stary Kodeks zostanie uchylony. Mamy nadzieję opublikować komentarz odnośnie Nowego Kodeksu, autorstwa ks. Thomas'a Glover'a, w  następnym numerze. Ks. Glover jest Profesorem Prawa Kanonicznego w europejskich seminariach Bractwa Św. Piusa X.  Wskazał on, że jakiekolwiek są nasze osobiste odczucia odnośnie Nowego Kodeksu, wchodzi on w życie poparty pełnym autorytetem papieża. Nie mamy więc innej opcji, jak tylko zaakceptować oficjalne Prawo Kanoniczne Kościoła".

Angelus, Listopad 1983

"...wołamy, coraz gwałtowniej, z powodu błędów, by nie rzec herezji zawartych w nowym Kodeksie Prawa Kanonicznego"

Castro de Mayer oraz Marcel Lefebvre, List do Jana Pawła II, 1983

tekst: sspx.org, tłumaczenie:piusx.org.pl

"Tak więc uważamy za nieważne wszystko inspirowane tym duchem negacji przeszłości: wszystkie posoborowe reform oraz wszystkie akty Rzymu dokonane w tej bezbożności."

Castro de Mayer oraz Marcel Lefebvre, list do Jana Pawła II, 1986

tekst: sspx.org, tłumaczenie: własne

Co na to Kościół Katolicki.

"Niegodziwą byłoby również rzeczą i zgoła przeciwną szacunkowi z jakim należy traktować prawa Kościelne, gdyby postanowienia tegoż Kościoła dotyczące sprawowania obrzędów, albo norm obyczajowych lub też praw kościelnych i zachowania się sług ołtarza, lekceważyć w mniemaniu jakiejś szalonej wolności, i traktować jak się komu podoba, uznawać za niezgodne z pewnymi zasadami prawa naturalnego albo wreszcie uznawać za niedoskonałe lub niedostateczne i podlegające autorytetowi władzy świeckiej."

Grzegorz XVI, Mirari Vos,

tekst: www.papalencyclicals.net, tłumaczenie: www.kns.gower.pl

"...jak gdyby Kościół rządzony przez Ducha Bożego mógł ustanowić dyscyplinę, która jest nie tylko bezużyteczna oraz uciążliwa do zniesienia dla Chrześcijańskiej wolności, ale również niebezpieczna, szkodliwa oraz prowadząca do przesądów i materializmu.

Jest to twierdzenie fałszywe, lekkomyślne, niebezpieczne, obraźliwe dla pobożnych uszu, szkodliwe dla Kościoła oraz Ducha Bożego, który go prowadzi. Co najmniej błędne."

Pius VI, Auctorem fidei

tekst włoski: http://digilander.libero.it/magistero/p6auctor.htm, tłumaczenie: własne