"Reforma" Wielkiego Tygodnia 1951-56. Wielka Sobota - cz. II

Skróty:
OHS 1956: Ordo Hebdomadae Sanctae Instauratus (Odnowiony porządek Wielkiego Tygodnia)
MR 1952: Missale Romanum (Mszał Rzymski) z 1952

7.
OHS 1956:
Stworzenie z niczego "Odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych".

MR 1952:
"Odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych" nie istnieje. Nigdy nie istniało w tej formie. Ani na Wschodzie, ani na Zachodzie.

Komentarz:
Poprzez zmianę nie popartą ani Pismem Świętym, ani historią liturgii, osłabiono przekonanie co do efektywności Sakramentu. Przeniesienie akcentu z katolickiego “ex opere operato” w kierunku protestanckich koncepcji. Tak jakby osoba, która otrzymała dany Sakrament wcześniej, musiała niejako potwierdzić jego ważność poprzez deklarację uczynioną w czasie późniejszym.

Podobna sytuacja ma miejsce w 1969 roku - wprowadzono odnowienie przyrzeczeń kapłańskich w Wielki Czwartek.

8.
OHS 1956:
Stworzenie "napomnień" podczas odnowienia przyrzeczeń, które mogą być recytowane w języku ojczystym.

MR 1952:
Nie istnieje.

Komentarz:
Hybryda pomiędzy homilią, a ceremonią, która w późniejszych latach odniesie wielki sukces.

9.
OHS 1956:
Wprowadzenie odmawiania "Ojcze nasz" przez wszystkich obecnych. Możliwość odmawiana w języku ojczystym.

MR 1952:
Nie istnieje.

Komentarz:
Modlitwa "Ojcze nasz" poprzedzona sentymentalnie brzmiącą ekshortacją. 

10.
OHS 1956:
Druga część litanii, uprzednio przerwanej.

MR 1952:
Całą litanie ma miejsce przed Mszą Świętą.

Komentarz:
Zmiana wprowadzająca chaos i zamieszanie. Sprawą dyskusyjną jest, czy wierni pamiętają, o przerwanej pół godziny temu litanii.

11.
OHS 1956:
Zniesienie modlitw u stopni ołtarza, psalmu “Judica me” oraz Confiteor.

MR 1952:
Modlitwy u stopni ołtarza, psalm “Judica me” oraz Confiteor.

Komentarz:
Wstęp do powszechnego zniesienia modlitw u stopni ołtarza. Pośrednia sugestia, jakobyśmy nie mieli do czynienia z ołtarzem na którym dokonuje się ofiara, której nawet kapłan nie jest godny, ale ze stołem, na którym miejsce symboliczny posiłek.

12.
OHS 1956:
Zniesienie wszystkich rytów Wigilii Zesłania Ducha Świętego (z wyjątkiem Mszy Świętej).

MR 1952:
Ryty (Wigilii Zesłania Ducha Świętego) o chrzcielnym charakterze - wspomniane w “Hanc igitur”.

Komentarz:
Zmiana dokonana w ostatnim momencie. Zesłanie Ducha Świętego charakteryzowało się Wigilią podobną w ceremoniach do Wigilii Wielkiejnocy. Reformatorzy nie mogli pozostawić tej drugiej nietkniętej. W przeciwnym wypadku mieli by zreformowaną wersję, a pięćdziesiąt dni później - wersję tradycyjną. Nie mając czasu na zreformowanie tej drugiej - spuścili na nią topór, wprowadzając straszny bałagan.