"Reforma" Wielkiego Tygodnia 1951-56. Wielki Czwartek - cz. I

Skróty:
OHS 1956: Ordo Hebdomadae Sanctae Instauratus (Odnowiony porządek Wielkiego Tygodnia)
MR 1952: Missale Romanum (Mszał Rzymski) z 1952 

1.
OHS 1956:
Wprowadzenie stuły jako części stroju duchownego należącego do chóru.

MR 1952:
Księża i diakonii noszą zwyczajny stój chórowy, bez stuły. Stułę zakładają tylko podczas udzielania komunii świętej, zgodnie ze zwyczajem.

Komentarz:
Początek mitu koncelebrowania w Wielki Czwartek. Śmielsi członkowie komisji już teraz chcieli wprowadzić koncelebrę, ale napotkali opór ze strony m.in. kardynała Cicognaniego

Ks. Braga: "Odnośnie "uczestnictwa" księży, sakramentalna koncelebra wydawała się być jeszcze nie osiągalna (sposób myślenia, również pewnych członków komisji, jeszcze nie był na to przygotowany)."

Jest to jednoznaczny dowód na to, że koncelebra podczas liturgii Wielkiego Czwartku nie była czymś tradycyjnym. Była czymś nowym.

Toteż zadbano o to, by księża zaczęli nosić stułę również na początku mszy, nie tylko podczas komunii.

2.
OHS 1956:
Wprowadzono praktykę udzielania podczas komunii tylko tych hostii, które zostały konsekrowane tego dnia.

MR 1952:
Brak śladu nowo wprowadzonej praktyki.

Komentarz:
Niezrozumiała praktyka. Coś nie tak z hostiami konsekrowanymi wcześniej?

Czy też może chodziło o podważenie praktyki wyrażającej wspólnotę Kościoła  poprzez czas i przestrzeń? Czyżby Chrystus miał być obecny tylko w dniu konsekracji?