"Reforma" Wielkiego Tygodnia 1951-56. Niedziela Palmowa - cz. I

Skróty:
OHS 1956: Ordo Hebdomadae Sanctae Instauratus (Odnowiony Porządek Wielkiego Tygodnia)

MR 1952: Missale Romanum (Mszał Rzymski) z 1952 roku

Niedziela Palmowa

1.

OHS 1956:

Czerwony kolor w procesji, fioletowy podczas Mszy Świętej.

MR 1952:

Kolor fioletowy podczas procesji i podczas Mszy Świętej

Komentarz:

Wg komisji kolor został zmieniony na czerwony, jako symbol królewskiej purpury.  Miało to być przywrócenie praktyki z Wieków Średnich Interesujący sposób postępowania - to poszukiwanie rzeczy sui generis.

Dla porównania:

Ryt Rzymski - czerwień kolorem męczenników lub Ducha Świętego.

Ryt Ambrozjański - czerwień używana podczas Niedzieli Palmowej. Symbolizuje krew wylaną podczas Pasji, nie królewski status.

Ryt Paryski - czerń podczas procesji i Mszy Świętej.

2.

OHS 1956:

Zniesienie składanych ornatów, a w konsekwencji "Szerokiej stuły" (stola largior).

MR 1952:

Użycie składanego ornatu oraz szerokiej stuły przez diakona podczas śpiewania Ewangelii.

Komentarz:

Zmieniono jeden z najstarszych zwyczajów. Zwyczaj, który przetrwał od najwcześniej starożytności. Zwyczaj, który pokazywał starożytną naturę Wielkiego Tygodnia. Zwyczaj, którego nikt nie śmiał zmienić ze względu na głęboki szacunek z jakim bym traktowany, nadzwyczajną naturę tych rytów oraz niezwykły smutek i boleść Kościoła podczas dni Świętego Tygodnia.

3.

OHS 1956:  

Zwykle błogosławienie palm twarzą do wiernych, tyłem do ołtarza.

MR 1952: 

Palmy umieszczone na ołtarzu, po stronie lekcji. Błogosławieństwo poprzedzone Graduale, Ewangelią oraz Prefacją i Sanctus. Dotknięto starożytnego rytu, tzw. "Missa sicca."

Komentarz:

1. Nowe koncepcje orientacji oraz przestrzeni liturgicznej.

2. Czynności liturgiczne wykonywane przodem do ludu, tyłem do Boga.

3. Oderwanie pewnych gestów, czynności od ołtarza.

4. Błogosławieństwo palm odbywa się nad stołem, przodem do ludzi.

5. Stół znajduje się pomiędzy balaskami, a ołtarzem.