Michał wstępuje do nowicjatu w Amiens we wrześniu 1926 roku. Ma 28 lat. 23 września przyjmuje habit wraz z imieniem Ludwik Bertrand. Składa profesję zakonną 23 września 1927 roku. W związku z antyklerykalnym prawem z początku wieku, zgromadzenia religijne we Francji zostały skazane na wygnanie. To dlatego nowicjusze muszą odbywać swoje studia za granicą. Dominikanie mają swoje seminarium w Belgii w Saulchoir, niedaleko granicy francuskiej. Rektorem seminarium jest ojciec Heris - autor jednego z ważnych komentarzy do Sumy Teologicznej świętego Tomasza.
Nauka nie sprawia, że Michał zapomina o pragnieniu nawracania dusz. 15 października 1927 roku zapisuje się do Arcybractwa Modlitw o Nawrócenie Izraela. 3 lutego 1928 roku do Bractwa Modlitw o powrót do Wiary Katolickiej ludów północnej Europy.
W seminarium jego współbracia darzą go dużym szacunkiem. Zarówno ze względu na jego wiek, odbyte studia czy też dobry humor, który czyni go bardzo sympatycznym. Już wówczas wszyscy zauważają jego zainteresowanie rozprawami teologicznymi i to, że pozostaje obojętny wobec rzeczy materialnych.
6 października otrzymuje tonsurę. Dzień później święcenia niższe z rąk biskupa Tournai, Jego Ekscelencji Gastona Antoniego Rasneur.
Jego Ekscelencja biskup Drapiez udziela mu święceń subdiakonatu 24 września 1930, a 21 grudnia biskup Rasneur diakonatu.
29 lipca 1931 roku, w kościele Saulchoir, zostaje wyświęcony na kapłana. Swoją pierwszą Mszę odprawia w swym rodzinnym mieście – Suresnes.
Po święceniach, przełożeni polecają mu kontynuowanie studiów.
6 października otrzymuje tonsurę. Dzień później święcenia niższe z rąk biskupa Tournai, Jego Ekscelencji Gastona Antoniego Rasneur.
Jego Ekscelencja biskup Drapiez udziela mu święceń subdiakonatu 24 września 1930, a 21 grudnia biskup Rasneur diakonatu.
29 lipca 1931 roku, w kościele Saulchoir, zostaje wyświęcony na kapłana. Swoją pierwszą Mszę odprawia w swym rodzinnym mieście – Suresnes.
Po święceniach, przełożeni polecają mu kontynuowanie studiów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz